Η ΤΑΜΤΑ ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ ΚΛΕΙΔΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΗΣ

H Tamta Goduadze – γνωστή στο ευρύ κοινό με το μικρό της όνομα, ΤΑΜΤΑ, – είναι ένας βαθιά σκεπτόμενος και ευγενής άνθρωπος. Συναντηθήκαμε ένα μεσημέρι του Ιουνίου σε ένα μικρό παραλιακό cafe όπου με θέα τη θάλασσα και χαλαρή διάθεση, έδωσε το δικό της ορισμό σε λέξεις κλειδιά της ζωής της.

Η πορεία της, από τη Γεωργία μέχρι την Ελλάδα, και μέχρι την αναγνώρισή της ως pop star της ελληνικής μουσικής σκηνής δεν ήταν στρωμένη με ροδοπέταλα.

«Η ζωή σου μοιάζει με παραμύθι. Νιώθεις ότι έτσι είναι;» την ρωτώ. «Ναι, το νιώθω περισσότερο καθώς μεγαλώνω. Την στιγμή που βιώνεις κάποια πράγματα δεν τα αντιλαμβάνεσαι ακριβώς όπως συμβαίνουν. Τώρα, όταν κοιτώ πίσω λέω “είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον η ζωή μου,» απαντά χαμογελώντας.
«Θα άλλαζες κάτι;» αναρωτιέμαι φωναχτά. «Τίποτα. Ίσως κάποιες λεπτομέρειες, αλλά τίποτα ουσιαστικό,» απαντά με έμφαση. «Δεν θα έκανα κάτι διαφορετικό γιατί δεν ξέρω αν αυτό θα με έφερνε εδώ που είμαι σήμερα.»

Την ρωτώ αν έχει φόβους ή ανασφάλειες; «Ανασφάλειες δεν έχω. Κάποια μικροπράγματα, μάλλον ασήμαντα. Γενικά, νιώθω, πλέον, σίγουρη για εμένα, ποια είμαι, ποια προσπάθεια θέλω να κάνω για να εξελίξω τον εαυτό μου, το μυαλό και την ψυχή μου. Φόβους έχω… κάποιους. Θεωρώ τον φόβο μεγάλο εχθρό που επηρεάζει τις αποφάσεις. Τώρα πια καταλαβαίνω τον μηχανισμό και προσπαθώ να ακούω το ένστικτο. Όταν έρχεται μια πρόταση και ενστικτωδώς λέω “Α, πολύ ωραία!”, και ακολουθεί ο φόβος που μου λέει “Ναι, αλλά, μπορείς;;;”, τότε προσπαθώ να εμπιστευτώ την πρώτη αίσθηση. Όταν κάτι κάνει την καρδιά μου να χτυπήσει δυνατά, προσπαθώ να παραμείνω σε αυτό το συναίσθημα. Η ζωή θέλει τόλμη, ο φόβος δεν σε αφήνει εύκολα να τολμήσεις.»

Top & Σορτς Sandro, Attica. Photo: Kostas Avgoulis

Για όσους δεν γνωρίζουν, η ΤΑΜΤΑ ξεκίνησε να τραγουδά από 5 χρονών. «Στην Γεωργία, όπου γεννήθηκα, το τραγούδι ήταν κυρίως παιδική δραστηριότητα, μαζί με το σχολείο και το πιάνο. Η εκεί νοοτροπία και οι συγκυρίες δεν επέτρεπαν να σκεφτώ πως μπορεί να γίνει επάγγελμα. Η σκέψη γεννήθηκε στην πρώτη audition του Super Idol. Νιώθω πολύ τυχερή, που παρά τις πολλές δυσκολίες που έχει αυτή η δουλειά κάνω αυτό που αγαπώ. Θα μπορούσα να κάνω οποιαδήποτε δουλειά, ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ, αν υπήρχε ανάγκη, αλλά δεν θα μου έδινε την ίδια ευτυχία και ικανοποίηση.»

Το Super Idol ανέδειξε το ταλέντο της και οι άνθρωποι πίσω από αυτό της έδωσαν την ευκαιρία να ανοίξει τα φτερά της, δύο χρόνια αφότου ήρθε στην Ελλάδα. Δεκαεπτά χρόνια μετά, η αγάπη της για αυτό που κάνει την έχουν καταστήσει pop icon της μουσικής σκηνής. Η ίδια, χωρίς ίχνος επιτήδευσης, πιστεύει ότι όλο αυτό «ήρθε φυσικά. Από τα ακούσματά της και την επιρροή της ποπ κουλτούρας στα ‘80s και ‘90s.» Μιας κουλτούρας όπου «οι καλλιτέχνες εκφράζονταν ελεύθερα, δεν κρίνονταν από το αν φοράνε φτερά και πούπουλα,» αναφέρει χαρακτηριστικά.