ΟΙ ΟΣΦΡΗΤΙΚΕΣ ΜΝΗΜΕΣ ΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΛΑΖΑΡΑΤΟΥ

Η αίσθηση της όσφρησης είναι η στενότερα συνδεδεμένη με την μνήμη από κάθε άλλη. Παλιές εικόνες, συναισθήματα, άνθρωποι, γεγονότα της ζωής μας, καθένα διαθέτει το δικό του οσφρητικό όχημα. Όπως σοφά το θέτει η συγγραφέας Victoria Erickson: «Η μυρωδιά είναι η πιο σημαντική, η πιο δυνατή μορφή ταξιδιού στο χρόνο, είναι σαν βέλος. Διαπερνά τις επιστρώσεις. Βρίσκει το κέντρο.»

 Η Δήμητρα Λαζαράτου, ιδιοκτήτρια της εταιρείας επικοινωνίας Dialogue, μας ξεναγεί στις δικές της μυρωδιές και μνήμες.

Η πρώτη οσφρητική μου μνήμη είναι: Η μαμά μου. Η πιο οικεία, αγαπημένη μυρωδιά από όλες. Η πρώτη αγάπη, η αγάπη της ζωής μου. Η αγκαλιά που αναζητώ, ένας κύκλος εμπιστοσύνης, εκεί όπου νιώθω ασφαλής.

H ευτυχία μυρίζει: Πασχαλιές, άνθη πορτοκαλιού και νυχτολούλουδο. Καταλαβαίνεις πως μπήκε η άνοιξη όταν βγαίνεις για τρέξιμο αργά το βράδυ και όλες αυτές οι μαγικές μυρωδιές πλημμυρίζουν τη γειτονιά, διεγείροντας την παραγωγή ενδορφίνης σε όλο σου το σώμα.

H φιλία μυρίζει: Γιασεμί. Διακριτικό, αγνό, πολύτιμο. Και τόσο ντελικάτο, που πρέπει να του φέρεσαι με τρυφερότητα.

Το να μετανιώνεις μυρίζει: Κανέλα. Έντονα και γλυκόπικρα.

Η επιτυχία μυρίζει: Σαν την αδρεναλίνη της Νέας Υόρκης. Μια βόλτα στην απόλυτη μητρόπολη, ανάμεσα σε golden boys και golden girls, παραδομένη στις μυρωδιές των μεγάλων λεωφόρων και του Central Park: πολυτελείς μπουτίκ, βελανιδιές, φρέσκα λουλούδια, ζεστή σοκολάτα και…χοτ-ντογκ!

Η πληγωμένη καρδιά και η απώλεια μυρίζει: Βροχή, που ξεπλένει τη λύπη. Η μυρωδιά του νωπού χώματος, πραγματική κάθαρση για την ψυχή.

Η αγάπη μυρίζει: Βανίλια. Γλυκιά, αισθησιακή, ζεστή και γοητευτική, σαν τα χρώματα που παίρνει ο ουρανός όταν δύει ο ήλιος.

Το πρώτο πράγμα που μυρίζω το πρωί: Η αγκαλιά του άνδρα μου. Πολύτιμες στιγμές, λίγο πριν σηκωθούμε για να πάμε στη δουλειά μας.

Το τελευταίο πράγμα που μυρίζω πριν κοιμηθώ το βράδυ: Η βελούδινη κρέμα χεριών μου. Ένα οσφρητικό νανούρισμα για όνειρα γλυκά.

Μια μυρωδιά ή άρωμα που λατρεύω, το οποίο οι άλλου συνήθως δεν αγαπούν: Η μυρωδιά των σκυλιών. Ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου και η πιο αγνή αγκαλιά. Η μυρωδιά τους έχει κάτι ιδιαίτερο που δεν μπορώ να περιγράψω.

Το σπίτι μου μυρίζει: Αγγλικό Αχλάδι και Φρέζια (μαντέψτε το brand!). Ευχάριστο, οικείο, φιλόξενο. Μια μυρωδιά μου αποπνέει μόνο θετική ενέργεια.

Οι ιδανικές μου διακοπές μυρίζουν: Καρύδα. Τροπική, χαλαρή, σέξυ κι εγώ παραδομένη στο ζεστό χάδι του ήλιου. Επίσης αγαπώ τη μυρωδιά του πεύκου, που μου φέρνει στο νου ατελείωτα μεσογειακά καλοκαίρια.

Εγώ μυρίζω: Γαρδένια. Μολόνοτι φοράω διαφορετικό άρωμα κάθε μέρα, υπάρχει ένα για το οποίο στην κυριολεξία με σταματούν στο δρόμο: το “La Panthère” του Οίκου Cartier. Τα λευκά άνθη είναι η μεγάλη μου αδυναμία.

Η χειρότερη μυρωδιά είναι: Ο φόβος. OK, και η μυρωδιά των βρώμικων ρούχων ή της κακής αναπνοής! Δεν έχω χειρότερο!

Πώς φοράω άρωμα: Δημιουργώ ένα σύννεφο- αρωματίζω πίσω από τους λοβούς των αυτιών, στον καρπό των χεριών, στο εσωτερικό των αγκώνων, και τέλος στον αυχένα και το ντεκολτέ.

Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο
the CODE Magazine / the ALL CHANGE ISSUE
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ